Genel olarak sanatın, özel olarak da sinemanın görevleri hep tartışılagelmiştir. “Çözüm önermek sanatın görevi midir?” sorusu da tartışılan konulardan biridir. Olumlu örnekler, olumlu tipler içeren ve bunlar aracılığıyla toplumsal çatışmaların nesnel çözümlerini ileten yapıtlar toplumcu gerçekçi, yalnızca tanıklık ederek çatışmaları sergileyenlerse eleştirel gerçekçi olarak tanımlanır. Her iki türün de başarılı örnekleri vardır. Bu açıdan bakıldığında A Chorus Line (*) [Koro Çizgisi] eleştirel gerçekçi filmlerin iyi bir örneği olarak gösterilebilir.