Devrimin küreselleşmesi – Tarık Berkavi

“Devrim insan eyleminden kaynaklanır; telekomünikasyon teknolojilerinden değil.”

Tarık Berkavi’ye göre bütün dünyada insanlar Mısır’ın gelecekteki demokrasi ve eşitlik mücadelelerine nasıl bir örnek sağlayacağını merak ediyor.

Hanoi yolu: Yol çukurları ve öngörüye dair – Julian Assange

Neredeyse tanıştığım herkes genç Che Guevara’yı izlemeyi planlıyor. Gelişigüzel Latin Amerikalıların ayartılması ve motorsikletlerine atlayıp Güney ve Orta Amerika’nın yoksulluk ve zevkleri içinde maceraya atılmaları siyaseten kutsandığından beridir bu böyle. Onları kim suçlayabilir? Ama keşfedilecek başka topraklar var.

Geçen yıl motorsikletimi Ho Şi Minh şehrinden (Saigon) Hanoi’e, Güney Çin denizinin kıyısındaki otoyol boyunca sürdüm.

İdare Yolu Olarak Tezgah – Julian Assange

Bu yazı 2006 yılında Julian Assange’ın kişisel sitesi iq.com’da şu notla yayınlanmıştır:

‘Hanoi Yolu’ ya da ‘İdare Yolu Olarak Tezgah’ yazılarını okumak isteyebilirsiniz; bunlardan ikincisi, anlaşılması güç, motivasyonel, bağlamdan ayırması nedeniyle, hatta o olmasa bile neredeyse işe yaramaz bir belge. Ama bu dökümanı farklı güç yapılarının sızdırmalardan (içerdekilerin dış tarafa geçmesi) nasıl farklarla etkilendiğini düşünerek okursanız motivasyonları daha açık olabilir.

Bir örgüt ne kadar gizli kapaklı, ne kadar adaletsiz ise, sızdırmalar liderlik ve planlayıcı heyette o kadar korku yaratır. Bu etkin içsel iletişim mekanizmalarının en aza indirilmesiyle (bilişsel “gizlilik vergisinde” bir artış) ve devamında sistem çapında bilişsel bir düşüş, dolayısıyla çevreyle uyum sağlama gereğince güce tutunma yeteneğinin azalması ile sonuçlanmak zorundadır.

Bu yüzden sızdırmanın kolay olduğu bir dünyada, gizli kapaklı ya da adaletsiz sistemler, açık, adil sistemlere göre nonlineer bir oranda darbe alırlar. Adaletsiz sistemler doğaları gereği rakipler yarattığı ve çoğu yerde gücü zar zor ellerinde tuttukları için, kitlesel sızdırmalar onları daha açık idare biçimleri ile değiştirmek isteyenler karşısında savunmasız bırakmaktadır.

Sadece açığa çıkarılmış adaletsizlikler yanıtlanabilir; çünkü insanın akıllıca herhangi bir şey yapması için ne olup bittiğini bilmesi gerekir.

http://web.archive.org/web/20070829162749/iq.org/

Siyasal Hacktivizm’in Tuhaf Kökenleri: Nükleer Karşıtı WANK Solucanı – Julian Assange

(Bu yazı 25 Kasım 2006’da counterpunch’ta yayınlanmıştır.)

Assange’ın Felsefesi ve Tezgah Kuramı — Işık Barış Fidaner

Işık Barış Fidaner

Julian Assange’ın bu kitapta yer verdiğimiz üç yazısının bahsettiği konular farklı farklı da olsa, yan yana koyduğumuzda Assange’ın kültürel arkaplanı ve dünyaya bakışı hakkında genel bir fikir edinebiliyoruz. Bu kısa değerlendirmede, bu yazılardan çıkan sonuçları özetleyeceğiz. Hemen ilk gözlemlerimizle başlayalım.

Süreçler Kuramı

Gerçekliğimizi genelde madde-hareket ikiliği üzerine kurarız. Yani bir hareket ile onun öznesi olan madde parçasını birbirinden ayrı tutarız. Oysa o hareketin öznesi olan parça, geçmişte diğer parçalarca belirlenmiştir ve gelecekte de diğer parçaları belirleyecektir. Dolayısıyla, madde parçasının hareketi, bütünsel maddenin bütünsel hareketinin bir parçasıdır aynı zamanda.

Aile ve özel mülkiyet

Önceki yazıda kapitalizmin gelişimiyle ailenin mülkiyetle ilişkisinin bireyler üzerinden dolaylanmak zorunda kaldığını söylemiştik. Bu ilişki, emekçi sınıfı ailelerinde basit meta mübadelesi, burjuva ailelerinde ise sermaye biçiminde kurulur.

Evlilik ve sevgililik, ailenin kendini yeniden üretim süreci

Evlilik, beraber karı-koca yaşantısı sürdürme, toplumla bu şekilde ilişkilenme, çocuk yapıp büyütmeye dair bir anlaşmadır. Evlilik “aşk” da ister, ama zorunlu tutmaz, sadece çocukları büyütmek bile evliliği “ayakta tutabilir”. Bu anlaşmanın gerekleri yerine gelmediğinde evliliği “kurtarmak”, “yürütmek” için her şey yapılır, olmuyorsa son çare boşanmaktır. Boşanma hakkı, toplumsal biçimiyle “yürümeyen”, yani varsayılan gereklilikleri sağlamayan evlilikleri bitirme hakkıdır.

Özel imalat, ücretler

Bir üretim tarzı, aynı zamanda toplumsal değere el koyan kesimlerin bu değerin kullanım biçimi olan “ihtiyaçları” belirlemesi anlamına gelir. Bir noktada değer birikimi bu ihtiyaçların gerektirdiği miktarı aşar. Bu birikim genelleştikçe yeni ihtiyaçlar ve kendine özgü “özel imalat” üreticilerini yaratır:

aristokrasi –> gösteriş –> zanaatkarlık

burjuvazi —> rekabet gücü —> teknoloji / reklamcılık