1997’den 2007’ye kadar, ben, Ahmetrıza Celalî, İran’da Doğal ve Teknolojik Kriz Yönetimi alanında bir araştırmacı, hoca ve planlayıcı olarak çalışıyordum. İşyerim sağlık bakanlığıydı, sonra doğal felaket araştırma Enstitüsüne taşındım, ama hem askerî hem de sivil alanlara bağlı çok sayıda akademik araştırma merkeziyle işbirliğim vardı. 2008’de İsveç Stockholm’de Karolinska Institutet’de doktora seviyesinde çalışmaya başladım. Kabul ve vize sorunlarını Dr. Gunnar Ohlen ayarladı, acil tıp bölümünün başkanıydı. Doktora çalışması döneminde zaman zaman ders vermek, araştırma projeleri önermek ve kriz yönetimi programlarına danışmanlık yapmak için İran’a davet edildim. Doktora derecemi almamdan birkaç ay sonra, 2012’de, İran’dayken, askerî merkezden bir kişi benimle irtibat kurdu ve İran’da kalıp pasif savunma ve kontr-terörizm konularını ele alan askerî bir üniversiteye girmem için bir teklif sundu. Öneriyi reddettim ve ona kriz yönetiminde doktora sonrası araştırmacı olarak AB’deki kariyerime devam etmek istediğimi söyledim. Ekim 2012’den 2016’ya kadar İtalya Upo Üniversitesi’nde CRIMEDIM’de doktora sonrası araştırmacıydım. Çeşitli eğitim ve araştırma programlarına katıldım, projelerden üçünü Belçika Brüksel AB araştırma komisyonu vermişti. Bu üç proje, AB ülkelerinde (mesela İtalya, İspanya, Fransa, BK, Almanya, İsveç, vb.) kriz yönetimi, eğitim, kontr-terörizm ve CBRNE [kimyasal, biyolojik, radyolojik, nükleer ve patlayıcılar] konularında sağlık sistemiyle ilgiliydi. Buna koşut olarak, kriz yönetimi ve pasif savunma programlarına katkı yaparak İranlı Üniversite ve araştırma merkezleri ile hâlâ işbirliklerim vardı, bunların hepsi kamusaldır ve güvenlik açısından sınıflandırılmamıştır.
Okumaya devam et →