Bence Gödel-Cohen antinomisi hala düşünce özgürlüğünü formelleştirmenin takdire şayan bir yoludur (aslında bu bir antinomi değil çünkü ikisi tamamen hemfikirdi; ikisi de inşa edilebileni pek sevmiyordu ve bir başka seçenek olduğunu görmek Gödel’i çok mutlu etmişti). Bu bizi doğrudan sadede gelmeye zorlar: bu seçenek telkin edilmez, telkin edilemez, çünkü onun tutarlı olduğunu iddia edemezsiniz.
Tag Archives: Alain Badiou
Badiou’nun Küçük Panteon’u — Batuhan Saç
1 Mart 2016
“Ayrıca şunları söylemekten mutluluk duyuyorum ki, bugün bize yutturmak istedikleri zıkkımları düşünürsek… valla bu on dört ölmüş filozofun hepsini seviyorum. Evet, onları seviyorum.”
A. Badiou
Çevirmen Işık Barış Fidaner’in önsözünde belirttiği gibi, Encore Yayınları’ndan çıkan “Küçük Panteon” bize “müthiş” bir yoğunluk sunuyor. Panteon pan ve theos kelimelerinden, yani “bütün” ve “tanrı” anlamına gelen iki Yunanca kelimeden oluşuyor. Yunanca “tüm tanrıların tapınağı” anlamında. Panteon, Yunan ve Roma uygarlıklarında tanrılar adına yapılan tapınaklar anlamında kullanılır. Roma için söyleyecek olursak bu yapılar Roma yapıları içinde en iyi korunmuş binalardır ve tarih boyunca hep kullanılmıştır. Bu bağlamda Badiou’nun neden “Küçük Panteon” ve İngilizce karşılığı gösterilen “Pocket Pantheon” ismini seçtiğini anlamak güç değil. Kurduğu zeminde 14 düşünür üzerine yazdığı hürmet sunuları ile bir tapınak oluşturma gayreti içinde görünüyor. Bu tapınak Roma’dan günümüze dek kullanıldığı gibi korunmalı ve ondan yararlanılmalıdır.
Bizce siz çuvalladınız — çeviri derlemesi
Yazılar tek tek linklerden ya da kitabın etiket sayfasından (Bizce siz çuvalladınız) okunabilir.
Türkçesi: Işık Barış Fidaner
İçindekiler
— Bizce siz çuvalladınız (Jamie Margolin)
— Dışarısı Soğuk. Trump’ın Küresel Isınma cıvıltısı. (Kendra Pierre-Louis)
— Alışveriş poşeti yiyen tırtıl bulundu, plastik kirliliğine karşı bir biyo-ayrıştırma çözümü olabilir
— Karbon Kurtuluş Cephesi (McKenzie Wark)
— Kuantum deneyinde ‘zaman oku’ tersine çevrildi (Emily Conover)
— Türkiye’de adalet yeniden sağlansın (Tabiat)
— Marx Bugün: Son Yakındır… Ancak Bizim Hayal Ettiğimiz Gibi Değil (Slavoj Žižek)
— Çağdaş Müphemcilik Üzerine (Alain Badiou)
— Cinsel fark ve toplumsal cinsiyet (Joan Copjec)
— Literatür ve artı-Bir üzerine (Slavoj Žižek)
— Makale Çağrısı: Žižek Konusunda Yanlış Giden Neydi? (Uluslararası Žižek Çalışmaları Dergisi IJŽS)
— Psikanaliz ve Programlama Dilleri (Wavell Watson)
— Hepiniz Anna’yı tanıyorsunuz (Dirk Campbell)
— Ahmetrıza Celalî için Çağrı (75 Nobel Lovratı)
— İranlı bilimciye ölüm cezası verildi (Michele Catanzaro)
— İran İstihbarat Bakanlığı Beni Neden Tutukladı? (Ahmetrıza Celalî)
Çağdaş Müphemcilik Üzerine — Alain Badiou
Alain Badiou — theoryleaks.org
Darwin, Marx ve Freud’un çalışmalarına, bu sıradışı entelektüel inşalara ne ad vermeliyiz? Tam anlamıyla bilim değildirler, biyoloji –çağdaş biyoloji dahil– Darwinci çerçevede düşünülse bile. Felsefe de değildirler kesinlikle, felsefenin eski Platoncu adı olan diyalektiğe Marx yeni bir momentum vermiş bile olsa. Işık tuttukları pratiklere indirgenemezler, deneyler Darwin’in haklılığını kanıtlasa bile, devrimci politika Marx’ın komünist hipotezini geçerlese bile, ve psikanalitik tedavi Freud’u psikiyatrinin sürekli değişen sınırlarına yerleştirse bile.
Bilinen Son İyi Yapılandırmayı Hep Bir Tık Daha İyiye — çeviri derlemesi
İçindekiler
— Infantry Sweep Happy Spring Means Branchweaver Village Long Barrel Blackarm Sign
— “AĞBİNİN GÖZÜ ÜSTÜNDE” (George Orwell)
— Simgesel Makas (Işık Barış Fidaner)
— Dijital aktarım: Enerji ve Entropi (Işık Barış Fidaner)
— Death Trash geliştiricisi Stephan Hövelbrinks ile görüşme (Tony Leavy)
— Viking çağından kalma bu orman dili yakında yok olabilir (Michael d’Estries)
— Europa’da Şaşırtıcı Faaliyetin Kanıtlanması Üzerine NASA’nın Medya Çağrısı
— “Kurtarıcım benim!” (George Orwell)
— DIY laboratuvarları üniversite-temelli araştırmaya çevik bir alternatif sunuyor (Amber Griffiths)
— Genetik çalışmaya göre kediler Viking gemileriyle dünyaya hakim olmuş (Bec Crew)
— Rüya işi ve resimli yazı ~Rebus~ (Işık Barış Fidaner)
— Pino Berker (Işık Barış Fidaner)
— Sevgili Lauri (İmza)
— Kurşun gibi ağır sözler (George Orwell)
— “Bilmiyoruz” (The Times)
— Bilimciler geçmişte ne olduğunun gelecek olaylarla kararlaştığını gösterdi (Stephen Morgan)
— Psikoloji neydi? (Georges Canguilhem)
— Ayar yürüyüşü (Işık Barış Fidaner)
— Ağ tarafsızlığı: aksan ve içerik tarafsızlığı (Alternatif Bilişim)
— Alternatif Bilişim Derneği #ungovForum Hoşgeldiniz Konuşması (Alternatif Bilişim)
— Türkiyeli Çevirmen Necmiye Alpay’a Özgürlük (PEN)
— “Hiç de fena sayılmazlar, ama hepsi çeviri” (George Orwell)
— “Kurtarılmak istemiyordum” (Yevgeni Zamyatin)
— Hoşçakal Dünya: Karbonda Taşma Noktasını İyice Aştık (Sarah Emerson)
— Zamyatin’in Biz’inin Değerlendirmesi (George Orwell)
— Modernizmin merkezi sorunu (Alain Badiou)
— “Parti’nin büründüğü surettir” (George Orwell)
— Sevgili Guy (Situasyonist Enternasyonel Amerikan Kesimi)
— Bir Amerikalı Ütopyası: İkili İktidar ve Evrensel Ordu (Fredric Jameson)
— Freud ve İnsan Canı (Bruno Bettelheim)
— Dinimden çıkıyorum (REM)
— Sevildiğimi hissederim (Depeche Mode)
— Kayar ve düşeriz (Pink Floyd)
— Sırt Çevirmeye Dair (Pink Floyd)
— “Sen yoksun ki” (George Orwell)
— Amerika’yı aya götüren kod az önce GitHub’da yayınlandı, 1960’lardan kalma zaman kapsülü gibi (Keith Collins)
— İnandır beni (Amerie)
— İki damla gözyaşı süzüldü (George Orwell)
— Mevsimler Değişimi (Dream Theater)
— Bilinen Son İyi Yapılandırmayı Hep Bir Tık Daha İyiye
— O-ikisi
Modernizmin merkezi sorunu — Alain Badiou
Bugün ben şöyle dile getirirdim: Siyaset güç alemi değildir, düşünce alemidir. Dönüştürmeyi amaçlamaz; önceden formüle edilemeyen imkanlar yaratmayı amaçlar. Siyaset durumlardan çıkarsanamaz, çünkü durumları siyaset tayin eder.
Peki bu eleştirel arkaplan üzerinde Lyotard neyi görünür kılar? “Bir başka dispositif” dediği şeyi. Ve bunun Kapital bakımından “ne diyalektik ne eleştirel, ama eş-imkanlı bir ilişki içinde” durduğunu söyler.
Kuşku yok ki modernizmin merkezi sorunu budur: Olumsuzluk ilişkisi nedir? Diyalektik olmayan başkalık nedir? Eleştirel olmayan eş-imkanlılık nedir? Ve arkaplanda, iki yol:
- Sonsuzküçük olumsuzun yolu, hiçbir yüklemi olmayan boşluğun yolu, matematiklenebilen farksız çoksallığın yolu. Buradaki ilişki, saf mantıksal görünmedir. Siyaset bütün günsel [diurne] gücüyle korunur, çünkü alternatif bir süjeye ihtiyaç duymamıştır ve duymaz. “Proleter” benzeşmez ardışık tekilliklerin adıdır, tarihsel bir kuvvetin adı değildir. Benim izlediğim yol budur, hep eleştirdiği bu yol Lyotard’a göre, tarifsel cümlelerin normatif cümlelerle öldürücü eş tutulmasıdır, ya da işlevsiz Anlatının tersten sürdürülmesidir.
- Öteki yol, kuramda hem Lyotard hem de Deleuze’ün tuttuğu yol, hiçbir olumsuzluk ya da diyalektik olmayan başkalık içermeyen bu ilişkiyi, Bergsoncu hayat dispositifinden veya nitel süreden alır. Örneğin: “Söz, pratik ve biçimlerin devrimci olabilecek bir algısı ve üretimi vardır, ama bunların büyük akımlara, büyük Triebe‘ye, görünen tüm dispositifleri yerinden edip işlemselliğin anlamını değiştirecek ana akışlara kapılacak duyarlılıkta olduğunun güvencesi yoktur.” [Dérive a partir de Marx et Freud, s.16] Gördüğümüz gibi kapılma, akışların nitel basıncını önşart koşuyor.
Ne kadar farklı olsalar da, aksiyomcu yol ile dirimci yol tek noktada ıraksarlar: ilişkiyi olumsuzluğa müracaat etmeden düşünmemiz gereken noktada, ölçülemez olanı herhangi bir ölçünün aşkınsallığı olmadan düşünmemiz gereken noktada. Gecenin şafakvari özelliği, ya da düşüncenin dikkate alması gereken şey o halde şudur: Birçok “eş-imkanlı” vardır ama bunlar “eş-düşünülebilir” değildir, Lyotard’ın kapılmadaki soruna uyguladığı formülü kullanırsak.
Yani, çokluk var. Ölçüşemez olan var, baş edilemez olan var. Burada ifadelendirdiğim metnin sonunda yok etme motifi böylece geri gelir. “Bu boyunduruğu anlayıp onun filozofu olmak yetmez; onu yok etmek de gerekir.”
Bu noktanın üstünde durmalıyız. “Yok etmek,” haksızlık ve boyunduruk karşısında talep edilebilen şeyden felsefeyi ayıran şeyin adıdır. “Onu yok etmek de,” felsefi anlayışı aşan şeydir. Ve eğer bu “yok etme”nin adı artık “siyaset” değilse, bunun adı ya da adları nedir? Siyasetin değersizleşip silinmesiyle kendimizi bulduğumuz bu karanlık içinde, geceyi yıpratıp yok ederken sabahı gözeten kimdir? Temelde, Lyotard’a göre tek bir soru vardır: Renk nedir, nerededir, ve nereden kökenlenir?
(Alain Badiou, Küçük Panteon, TR: Işık Barış Fidaner, çeviri değiştirildi)
ç.n.:
— Evet bir şey yok, bir şey yok! Herkes işine baksın! Herkes kendi işine baksın! Herkes işine dönsün, kendi işiyle meşgul olsun.
Evet dağılıyoruz, dağılıyoruz…
İşte böyle — çeviri derlemesi
İçindekiler
— Cinsel ilişkinin yokluğu ve iki evrensel (Jacques Lacan)
— Hatırlamak & Unutmak (Russell Grigg)
— Baltalı Adam Anıtmezarı İstila Edip Vladimir Lenin’i “Uyandırmak” İstedi
— Koşulların yazgısı (Alain Badiou)
— Sevgili Britanya (Slavoj Žižek, Yanis Varoufakis)
— Lobiciler Antlaşması (EDRi)
— İkinci Varış (William Butler Yeats)
— Zehirlidir (Brendan Cox)
— Engelli St. Jude hastası Havaalanı Polisi’yle kanlı boğuşmadan sonra havaalanı ve TSA’yı dava etti
— NIH görme bilimcileri retinamızdaki çubukların kaynaklanmasına dair kuramı test ediyor
— Ateş böceklerine ne oluyor? (Melissa Breyer)
— Led Zeppelin’i mahkemeye götüren merdiven
— Küçük Yıldıztaşı Dünya’nın Sürekli Yoldaşı (NASA)
— Sahipsiz Gök geliştiricisi oyunun adı üstüne ‘gizli, aptalca’ hukuk kavgasına kapıldığını söylüyor (Michael McWhertor)
— Efsane ve şeytanîlik (Jacques Lacan)
— Büyücülük ve bilim üzerine (Jacques-Alain Miller)
— Belçika Bunalımları (Stijn Vanheule)
Koşulların yazgısı — Alain Badiou
Bütün meselenin kalbi, bana göre şudur: Devrimci olay, aslında çok çeşitli biçimlerde, komünist Fikrin her politik bedenlenişinin kaynağında yatıyor olsa bile, onun ne kuralıdır ne de modelidir. Terör bence aslında ayaklanma ya da savaşın Devlet araçlarıyla devam ettirilmesidir. Fakat komünist Fikrin politikası, böyle talihsizlikler geçirmeye mecbur kalmışsa da, ayaklanma veya savaş değildir ve bunlara indirgenebilir asla olmamalıdır. Zira onun hakiki özü, inşa ettiği yeni politik zamanın kökü, rehber ilkesi, bir düşmanın yok edilmesi değil, insanlar arasındaki çelişkilerin pozitif çözdürülmesidir, yeni bir kolektif yapılanmanın politik inşasıdır.
Bu noktayı daha net tespit etmek adına, doğaldır ki gene Terörle ilgili son iki hipotezden başlamalıyız. Şimdiki uzlaşıya göre anti-komünist propagandanın destek aldığı çehreler çoğu zaman absürt de olsalar, şiddeti ve Stalinci Terörün çapını tamamen teslim etmeliyiz. Bu konuyu, komünist Fikirden esinlenen bir rejimin, sosyalist devletler rejiminin tarihte emsali olmayan tatbikatının ne koşullar altında üstlenildiği sorusuna bağlamalıyız. Bu koşullar, emperyalistler arası savaşlarla dünya çapında boğazlaşma, kudurmuş iç savaşlar ve yabancı güçlerin karşı-devrimci hiziplere verdikleri yardımdı. Tecrübeli ve sabırlı politik kadroların hep eksikliğinin duyulduğu, en iyilerin erkenden tufana kapılıp gittikleri koşullardı. Bütün bunlar, üstben buyruğu ve kronik kaygı bileşiminden oluşan bir politik öznellik yarattı. Belirsizlik, cahillik ve ihanet korkusu, önderlerin nasıl bir iklimde karar aldıklarına dair bugün bildiğimiz kadarıyla, en belirleyici etkenlerdi. Bu öznellik de böylece, ana eylem ilkesi olarak, her çelişkiye sanki çatışkısalmış [antagonistic] gibi, sanki ölümcül bir tehlike getiriyormuş gibi davranılmasına yol açtı. İç savaşta gelişen, yanında olmayan herkesi öldürme alışkanlığı, üstün geldiği her seferinde hayrete düşen bu sosyalist devlette giderek pekişti.
Bütün bunlar komünist Fikrin kendisiyle ilgili değildir, daha çok bu fikrin tarihteki ilk deneyinde yaşanan belirli süreçle ilgilidir. Bugün en baştan başlamalıyız, bu deneyin olası neticesinin bilgisiyle silahlanmış olarak. Komünist Fikirle Devlet Terörü arasında ilkesel hiçbir ilişki olmadığını savunmalıyız. Hatta eleştirilmeyi göze alarak şöyle bir analoji kuracağım: Hristiyan Fikrin Engizisyonla ilkesel bağı var mıydı? Yoksa Asisili Aziz Francis’in tasavvuruyla mı ilkesel bağı vardı? Bu sorun ancak Fikrin gerçek bir özneleşmesinin içinden kararlaştırılabilir. Yine de, komünist Fikri Parti-Devlet –tasavvuru savaş mecazıyla şekillenmiş bir örgüt– terörizmi kılığında gelen koşulların yazgısından azat etmemizin tek yolu, bu Fikri bugünkü koşullarda tekrar yürürlüğe koymaktır.
Alain Badiou 2012 “Komünist Fikir ve Terör Meselesi”, Lacanian Ink 40, s.39