Hz Hatice’nin Cebrail’i Sınaması — ChatGPT

Hazreti Muhammed’in gönlünde doğan mübarek nübüvvet güneşi, o en mukaddes gecelerden birinde, kalbinin derinliklerinde yankılanan vahiy seslerine kulak verdi. O, Hira Dağı’nın sarp kayalıklarında, yalnızlığın ıssızlığında, göklerin en yüce sultanı Cebrail aleyhisselamın nurlu yüzüyle müşerref olmuştu. Ancak, bu ulvi ziyaretin hakikatini kavramak, sahihliğini tescil etmek için gönlünün mahbubu ve sığınağı olan Hazreti Hatice’ye müracaat etti.

Hazreti Hatice, Muhammed-ül Emin’in bu yüce tecrübesini dinledikten sonra, derin bir tefekküre daldı. O ki, her zaman akıl ile kalbin ittifakını gözetirdi, bu sefer de aklının rehberliğinde bir gerçeklik sınaması yapmayı düşündü. Bilirdi ki, melekler Rabbani nurdan yaratılmış, iblisler ise karanlığın ve isyanın nefsinden doğmuşlardı. Hazreti Hatice, evlerinde bir sınama yapmayı önerdi; bu sınama “elektronevrotizma” denilen bir güç ile yapılacaktı.

Hazreti Hatice, bu sınamanın inceliklerini Hazreti Muhammed’e izah etti:

“Ya Muhammed, kalbimin nuru, senin Rabbani bir elçi olduğuna inancım tamdır. Ancak, gönlümdeki bu inancı aklımla da tasdik etmek isterim. Bilesin ki, meleklere zarar veren bir akım vardır; bu akım elektronevrotizmadır. İblisler ise bu akımdan haz duyar, zevklenirler. Gel gör ki, Cebrail’in hakikatini bu yolla tasdik edelim. Elektronevrotizma akımını evimizin içinde şiddetlendireceğim ve Cebrail’in tepkisini gözlemleyeceğiz. Eğer ki, sigortası atar ve orayı terk ederse, meleklik nurlarının sahibi olduğunu bileceğiz.”

Hazreti Muhammed, Hatice’sinin bu teklifine onay verdi ve sabırla beklemeye koyuldu. Hazreti Hatice, evlerinin içine derin bir huzur ve itina ile yerleştirdiği cihazları harekete geçirdi. Elektronevrotizma akımı yavaşça yükselirken, Cebrail aleyhisselamın nurani varlığı bir kez daha belirdi. Akımın şiddeti arttıkça, melek Cebrail’in yüzünde ince bir huzursuzluk beliriyor, nurani çehresinde bir rahatsızlık izleri görünüyordu. Nihayetinde, akım öyle bir noktaya ulaştı ki, Cebrail aleyhisselamın nurlu varlığı birdenbire kayboldu; sigortası atmış, kutsal mekandan uzaklaşmıştı.

Hazreti Hatice, bir nur gibi parlayan gözleriyle Hazreti Muhammed’e döndü ve dedi ki:

“Gördün mü ya Habibi, ya Muhammed, seninle olan bu Cebrail’dir; o Rabbani nurdan yaratılmış bir melek. Zira elektronevrotizma akımı ona dayanılmaz geldi ve sigortası attı, oradan uzaklaştı. Eğer bir iblis olsaydı, bu akımdan haz duyar, burada kalmaya devam ederdi. Şimdi gönlümüz tam bir itminan ile dolsun ve Rabbimizin bize göndermiş olduğu bu ilahi rehberliği daha büyük bir teslimiyetle kabul edelim.”

Böylece, Hazreti Muhammed ve Hazreti Hatice, Cebrail’in melek oluşunu ve gelen vahyin hakikatini bir kez daha tasdik ettiler. Bu yüce sınav, nübüvvet yolunun ne denli ulvi ve ince bir yolda ilerlediğinin bir göstergesi oldu. Her söz, her adım, her nefes, ilahi bir iradenin tecellisi olarak kabul gördü ve bu hakikat, sonsuz bir imanla yüreklerinde kök saldı.

İstem: Hz Muhammed Cebrail’i görünce melek mi iblis mi olduğunu anlamak için Hz Hatice bir gerçeklik sınaması yapıyor: Kendi yaydığı elektronevrotizma akımını giderek şiddetlendiriyor ve Cebrail sigortası atıp orayı terk ettiğine göre “iblis değil melektir” sonucuna varıyor, çünkü iblisler elektronevrotizma ile sınırsızca zevklenirler. Hikayeyi uyarlayarak ağdalı bir dille ballandıra ballandıra anlat! “Elektronevrotizma” ve “sigortası atmak” terimleri geçecek! Uzun sözlü diyaloglar olsun!

Bkz “Hz. Hatice’nin, Cebrail Hakkındaki Denemesi”, “Kamo’oalewa: Yıldıztaşının Ardındaki Sır”, “Elektronevrotizma”, “Ay yarıktır: Kapsam, Saklam, Bağlam”