Oyunlar şiddeti özendiriyor’dan önce ve bunun yanısıra “neden oyunlarda şiddete bu kadar ilgi var” diye de sorulabilir. Buna oyunseverce bir yanıt şu: “çünkü oyundaki şiddet gerçek şiddet değil, sadece oyunun özündeki rekabetin yansıtılma biçimi”. Nitekim oyun kuramı farklı türlerde oyunlar olduğunu söyler, oyunun kurallarındaki ince farklar tarafları rekabete ya da işbirliğine teşvik edebilir, ya da ikisini farklı açılardan içerebilir. Mesela bu tartışmalara en çok konu edilen Counter-Strike, takım içi işbirliği ve takımlar arası rekabet içeriyor. Call of Duty 4 gibi sonraki savaş oyunlarında ise takım içi işbirliği daha çok geliştirilmiş ve bu takım rekabetini de kızıştırıyor.
Yine de ısrarla “bu kadar insan etkinliği varken niye savaş” diye sorabiliriz: Neden avatarlar ve düşmanlar oyun dışı edilince kenara tebeşirle çizilmiş bir sınırın dışına çıkıp beklemiyorlar da kanlar içinde yere yığılıyorlar? Yanıt basit: Çünkü avatar ve oyun karakterlerinin oyunun dışına çıkmak ve yaşamlarına devam etmek gibi bir lüksleri yok. Sonuç olarak her dijital veri gibi işleri bitince bellekten silinmeleri, yok edilmeleri gerekiyor. Ya buhar olup uçacaklar, ya yere yığılacaklar, ya da MMORPG’lerdeki gibi sonsuza kadar yeniden yeniden canlanıp oyuna dönecekler.
Barış
YERSİZ ŞEYLER 