Birden çok düşlemsel anlatının bir arada varolması siberuzamdaki hipermetin mefhumuna benzer. Lynch genelde sapkın bir sinemacı sayılır, siberuzam ve özellikle sanal gerçeklik de tam bir sapkınlık alemi değil mi?
Sapkınlık en temel iskeletine indirgendiğinde ölüm-cinsellik Gerçeğine karşı bir savunma gibidir. Sapkın senaryoda ‘iğdişin inkarı’ sahnelenir, çizgifilmi andıran o evrende insan her türlü afetten sağ çıkabilir, yetişkin cinselliği çocukça bir oyuna indirgenmiştir, orada insan ne ölmek zorundadır ne de iki cinsiyetten birini seçmelidir.
Okumaya devam et