İnkarcılık Bön Kalabalığa Yaranmak İçin Sınırsızca Salağa Yatmaktır — Işık Barış Fidaner

‘Lafı gediğine oturtmak’ deyiminde beliren ‘söz=fallus’ denkliği üzerinden sosyal medyatik kanalizasyon sistemi kadınsı ve erkeksi tavırlara bölünür:

1) Bir yanda ‘hani beni benden alacak çok derin sözler nerede?’ diyen tatminsizlik performansı sanatçıları vardır.

2) Öbür yanda ‘alın size kol gibi söz tepe tepe kullanın!’ diyen tespitçibaşılar yani hojalar/yowzacılar vardır.

Üstelik bu tatmin yöntemi Lacan’ın kurduğu ‘konuşmak=koyuşmak’ denkliğine uygundur [1]. Yani ‘sevişip rahatlaması gereken’ veya ‘anasının babasının sevmediği’ talihsiz ‘hayal kırgını’ bireylerin ‘teselli ödülü’ olmakla kalmaz, onların Ego inşası yapmak üzere barındıkları semptomatik dünyayı da kurgular.

Sosyal medyanın ‘nüfuz’ ilkesi etkileşim almaktır (menfez: influencer / influenza?) yani bön kalabalığa yaranmaktır [2]. Bunun kadınsı ve erkeksi halleri şöyle ayırt edilir:

1) Bön Vivant ‘bakın nasıl da yaşam doluyum ama hiçbirşeyden tatmin olamıyorum’ mesajıdır.

2) Bön Mot ise ‘bakın nasıl da depisderin fallik tespitlerle herşeyi penetre ediyorum’ mesajıdır.

Bu iki aşırılık birbirinden beslenerek sınırsızca salağa yatabilir. Böylece inkarcılığın en genel tanımına ulaşırız:

İnkarcılık bön kalabalığa yaranmak için sınırsızca salağa yatmaktır.
(kadınsı inkarcı bön vivant’tır, erkeksi inkarcı bön mot’tur)

Bu genelleşmiş inkarcılık aynı zamanda pornografik bir dünyadır. Slavoj Žižek yıllar önce Sapkın Kılavuz Sinema (2006) belgeselinde bunu açıklamıştı [3]:

Gerçek hayat ve fantazi arasındaki gerilimli tuhaf ara bağlantının en saf hali pornografide açığa çıkar. Pornografi hep gayet muhafazakar bir janr olmuştur. Herşeye müsaade edilen serbest bir janr değildir, çok temel bir yasağa dayanır:

Bir eşik aşılmıştır, herşey gösterilir. Yakın çekim vb. Ama bunun bedeli olarak tarafları cinsel yatışlara sevkeden hikayelerde sınırsızca salağa yatılır. Pornografik senaryocular o kadar salak değil herhalde. Bunun bir üst limiti yok mu? Mesela ‘kadın evinde yalnızmış’ diye başlar:

“Tesisatçı gelip musluk deliğini onarmış. Sonra ev kadını ona dönüp demiş ki: Baksana yakışıklı bende onarılacak bir delik daha var ha ne dersin?” vb. [güncel tercümesi: hadi şimdi bu bahaneyle bana biraz etkileşim versene!]

Burada bir şeylerin sansürlendiği kesindir. Bir film ya duygusal anlamda sürükleyicidir, tabi o zaman cinsellik perdelenmiştir. Ya da herşey gösterilir, ama o zaman da duygusal anlamda salağa yatılır.

İşte pornografinin trajedisi budur: olabildiğince gerçekçi olmaya çalışır ama fantazi destek ünitesini de devredışı bırakamaz.

(Sapkın Kılavuz Sinema, zaman ayarı: 01:22)

Işık Barış Fidaner doktoralı (Boğaziçi Üniversitesi) bir bilgisayar bilimcidir. Yersiz Şeyler‘in Admini, Žižekian Analysis’in Editörü, Görce Yazıları‘nın Küratörüdür. Twitter: @BarisFidaner

Notlar:

[1] Bkz “Konuşmak ve Koyuşmak” Jacques Lacan

[2] Bkz “Turbacracy/Turbo-crazy/Dur-bak-rasi: Güncel İğdiş İlkesi Anonim Kalabalık Fetişidir”, “Ne Münasebet? Bön Vivant! (abartılı bir karikatür)”, “İki Tip Ahmak (Budala, Bön) ve Aptal/Abdal” Slavoj Žižek, “Jikle Kaan: Farazi Türk Jacques Lacan”, “Cakalı Kağan: Varsayalım tiyatrocu olsun Jacques Lacan” (Fidaner, Aydoğan), “Fallik Kadın Dini: Penis Olmazsa Çocuk Olmazsa Başarı Olmazsa Kimlik Verelim”, “Adam Aklı Böyle Adamaklı Beyler: Bahane Mazeret/Vesile İkilemidir” Slavoj Žižek

[3] Bkz “Slavoj Žižek: Sapkın Kılavuz Sinema”

bön apati

analitik-derinlik

“Analitik derinlik bulamıyorum… 🤨”

6 Yorum

Filed under şey